Odpowiedzią na główne pytanie nawigacji: „Gdzie znajduje się mój jacht?” jest jego pozycja geograficzna. We współczesnej nawigacji pozycja wyświetlana jest na ekranie plotera z mapą w wersji elektronicznej. W dłuższych rejsach, gdy oddalasz się od brzegu, dobrą praktyką jest nanoszenie pozycji także na mapę papierową.
Współrzędne zaznacza się przynajmniej raz na godzinę, by w razie awarii zasilania lub urządzeń nawigacyjnych móc określić pozycję na podstawie kursu oraz prędkości i wyznaczyć bezpieczny kierunek dalszej podróży. Należy
pamiętać, że przepisy dotyczące prowadzenia nawigacji morskiej nie zwalniają skipperów jachtów z obowiązku zaznaczania bieżącej pozycji na tradycyjnych mapach papierowych.
Umiejętność wyznaczania pozycji na mapie jest kluczowa nie tylko dla uzyskania informacji o bieżącym położeniu jachtu. Pozwala także zlokalizować inne obiekty: znaki nawigacyjne, zagrożenia czy wyznaczyć waypointy.
Pozycję podaje się w stopniach, które dzielą się na sześćdziesiąt minut.
Szerokość geograficzną określamy w stopniach w „dół” i w „górę” od równika. Na północ szerokość rośnie ze znakiem N, a na południe ze znakiem S. Polska położona jest na półkuli północnej, szerokości na Bałtyku zatem są północne – N. Długość geograficzna wyrażona jest w stopniach odpowiadających południkom rosnącym na
wschód i na zachód od Greenwich w Wielkiej Brytanii. I tak gdy południki rosną na wschód, jest to długość wschodnia. Na Morzu Bałtyckim, położonym na wschód od Wielkiej Brytanii, mamy zatem do czynienia z długościami wschodnimi – E.
Ten artykuł oraz inne materiały przeczytasz w Jachtingu 9/2013. Dostęp online już za 9.90 PLN.